Szkoła dla nauczycieli

Czasem krytykuję obecną szkołę. 

Nie ludzi. 

Uważam, że sensowne jest pokazanie trudności z jakimi się zmagają nauczyciele, o jakich mi opowiadają.

Widzę, że coraz więcej twórczych nauczycieli odchodzi. 

W ostatnim roku kilku moich dobrych znajomych zrezygnowało z pracy.

Nie chcę by tak było.

Chcę by szkoła naprawdę stała się przyjaznym miejscem dla nauczycieli. 

By mogli w niej godnie zarabiać. 

By nie musieli pracować na drugi etat.

By mieli więcej autonomii. 

By mogli swobodnie realizować swoje pomysły. 

By nie grzęźli w papierach. 

By mieli poczucie docenienia. 

By mogli zająć się uczeniem - nie dziesiątkami innych rzeczy. 

By nie musieli wystawiać uczniów w wyścigach.

By nie musieli rywlizować o miejsca w rankingu.

Dlatego staram się mówić o niedostatkach. 

By centrala to wreszcie zauważyła. 

By przestała traktować szkoły jako miejsca realizacji ideologicznych wizji.

By dostrzegła uczniów.

I nauczycieli.

Marzy mi się szkoła jako społeczność nauczycieli i uczniów, istniejąca nie po to by produkować absolwentów, lecz po to by umożliwić swoim członkom pełniejszy rozwój, zrozumienie samych siebie i otaczającego świata oraz zaspokojenie wyższych potrzeb: przynależności, doskonalenia się, wyrażenia siebie, wniesienia czegoś sensownego w życie innych ludzi.

Tomasz Tokarz