Jeszcze o podóży

Słowem-kluczem, które zawiera w sobie sens mojej pracy, które jest idealną metaforą mojej działalności jest PODRÓŻ. Podróż to nic innego jak przemieszczenie się z jednego miejsca na inne. Nawet jeśli wracamy do punktu startu, to nie jest już on taki sam jak przed wyruszeniem.

Najczęściej podróż rozumiemy jako wyprawę w inną przestrzeń, jako fizyczne przeniesienie. Ale może się ona odbywać także bardziej statycznie - podróż po świecie wiedzy, podróż po sieci, podróż w głąb siebie.

Podróż wiąże się ze ZMIANĄ - w jej trakcie następuje przekształcenie podróżującego. Odbywa się jego ROZWÓJ. Podróż powoduje, że zdobywamy doświadczenie, uczymy się nowych umiejętności, przyswaja nowe informacje. Dowiadujemy się czegoś nowego - głównie o sobie. Odkrywamy nieznane nam zjawiska.

Podróż pochodzi od słowa DROGA. Podróżując poruszamy się po jakiejś drodze. Możemy korzystać z drogowskazów lub wytyczać trasę na własną rękę. To drugie bywa bardziej rozwojowe, ale też ryzykowne.

Możemy się łatwiej zgubić, a w efekcie dokonać czynów ZDROŻNYCH - takich, które świadczą że zboczyliśmy z drogi, czasem (z perspektywy sztywnych zasad społecznych) nawet zbrodniczych - takich, które są dowodem na to, że zeszliśmy z brodu (bród to też rodzaj drogi, prowadzącej przez rzekę). Niemniej także przez zagubienia wykuwa się nasze nowe ja.

Samo słowo droga znaczyło pierwotnie: rysa, bruzda, ślad (prasł. *dorga). Niewątpliwie podróż pozostawia jakiś ślad na podróżniku. Odciska także rysę na otoczeniu. Idąc - DRĄŻYMY czyli żłobimy bruzdę w świecie. Odciskamy na nim piętno.

Podczas podróży przydaje nam się kompas i mapy - o ile oczywiście potrafimy używać tych narzędzi. Najlepiej sprawdzają się stworzone przez nas samych, dopasowane do naszych potrzeb.

Niezwykle wiele w podróż wnieść mogą także rozmaici towarzysze naszej podróży. Ci podążają z nami drogą wystarczająco długo stają się nam drodzy. Traktujemy ich jako druhów (druhny). Tworzą naszą drużynę.

Podróż to po prostu poszukiwanie siebie. Dzięki niej możemy odnaleźć i wdrożyć nasz potencjał.

Wędrówką życie jest człowieka.

Idzie wciąż, 

Dalej wciąż...

Tomasz Tokarz