Celem edukacji jest rozwój dziecka
1. Celem edukacji jest rozwój dziecka nie gromadzenie przez niego punktów (ocen, gwiazdek itd.). Punkty mogą być jedynie (choć wcale nie muszą) pewnym wskaźnikiem tego rozwoju.
2. Edukacja powinna dawać frajdę, budzić flow. Pojawiają się wówczas emocje, które sprzyjają zapamiętywaniu informacji, nabywaniu umiejętności i wykształcaniu postaw.
3. Za pomocą przymusu możemy uczynić z dziecka doskonałego kopistę. Ale do tworzenia oryginalnych rzeczy potrzebne jest poczucie twórczej swobody.
4. Edukacja powinna dawać przestrzeń na eksperymentowanie, na sprawdzanie różnych opcji, testowanie nowych rozwiązań.
5. Nieodłącznym elementem eksperymentowania jest popełnianie błędów. Bez nich, bez wyciągania z nich wniosków, bez możliwości samodzielnej poprawy działań, nie ma rozwoju.
6. Karanie uczniów za błędy jest antyrozwojowe. Taka reakcja powoduje, że nie będą oni testować nowych, niekonwencjonalnych rozwiązań i ograniczą się jedynie do podejmowania sprawdzonych, standardowych aktywności.
7. Największym zabójcą kreatywności jest lęk przed karą (w tym także nieprzychylną opinią innych).
8. Edukacja to nie wyścig. To wieloletni proces kształtowania swego ja podczas inspirującej, pełnej wyzwań podróży. Nie poganiajmy uczniów batem, by pokonali ją jak najszybciej.
9. Podróż do rozwoju może odbywać się różnymi drogami, w różnym czasie. Tworzenie dla wszystkich takich samych tras może przyczynić się do szybszego osiągania zaplanowanych wyników, ale na dłuższą metę jest antyrozwojowe.
10. Każde dziecko ma jakieś mocne strony. Zadaniem dorosłego jest pomóc mu je rozpoznać i udoskonalić.
Tomasz Tokarz
2. Edukacja powinna dawać frajdę, budzić flow. Pojawiają się wówczas emocje, które sprzyjają zapamiętywaniu informacji, nabywaniu umiejętności i wykształcaniu postaw.
3. Za pomocą przymusu możemy uczynić z dziecka doskonałego kopistę. Ale do tworzenia oryginalnych rzeczy potrzebne jest poczucie twórczej swobody.
4. Edukacja powinna dawać przestrzeń na eksperymentowanie, na sprawdzanie różnych opcji, testowanie nowych rozwiązań.
5. Nieodłącznym elementem eksperymentowania jest popełnianie błędów. Bez nich, bez wyciągania z nich wniosków, bez możliwości samodzielnej poprawy działań, nie ma rozwoju.
6. Karanie uczniów za błędy jest antyrozwojowe. Taka reakcja powoduje, że nie będą oni testować nowych, niekonwencjonalnych rozwiązań i ograniczą się jedynie do podejmowania sprawdzonych, standardowych aktywności.
7. Największym zabójcą kreatywności jest lęk przed karą (w tym także nieprzychylną opinią innych).
8. Edukacja to nie wyścig. To wieloletni proces kształtowania swego ja podczas inspirującej, pełnej wyzwań podróży. Nie poganiajmy uczniów batem, by pokonali ją jak najszybciej.
9. Podróż do rozwoju może odbywać się różnymi drogami, w różnym czasie. Tworzenie dla wszystkich takich samych tras może przyczynić się do szybszego osiągania zaplanowanych wyników, ale na dłuższą metę jest antyrozwojowe.
10. Każde dziecko ma jakieś mocne strony. Zadaniem dorosłego jest pomóc mu je rozpoznać i udoskonalić.
Tomasz Tokarz
Komentarze
Prześlij komentarz