Szkoła po reformie

Szkoła po reformie to jakiś miszmasz, kolaż różnych niepasujących do siebie pomyslów w oderwaniu od analizy realiów współczesnnych wyzwań.

Mamy fundamenty z epoki pruskiej (rola ucznia i nauczyciela), strukturę szkolnictwa z ery Gomułki, ideologię sanacyjną, program kształcenia z okresu Jaruzelskiego, neoliberalny nacisk na rankingi i wyniki... i to wszystko okraszone hasłami o indywidualizacji i metodach aktywizujących w zuniformizowanych klasach.

I ten eklektyczny sen mają realizować źle opłacani nauczyciele, których system kształcenia kompletnie nie przygotował do trudności, z jakimi się stykają.

Tomasz Tokarz