Poradnik dla nauczycieli-innowatorów
Jak wdrażać zmiany. Krótki poradnik dla nauczycieli-innowatorów :)
1. Zastanów się, co konkretnie chcesz zrobić. Jaki pomysł chcesz zrealizować. Rozważ, dlaczego akurat taki a nie inny. I czy jest on naprawdę zgodna z Twoją osobowością i preferowanymi stylami pracy. Nie rób czegoś tylko dlatego, że jest modne. Albo dlatego, że coś Cię zachwyciło na konferencji. Albo, że Tokarz o tym napisał na blogu.
2. Dobrze się przygotuj do wdrażania zmiany. Ludzi nie zawsze zachwyca zmiana. Musisz mieć dużo argumentów, aby uzasadnić potrzebę wprowadzenia nowego pomysłu. Zrób analizę ryzyka. Zastanów się co może nie wyjść. I co możesz zrobić, by zminimalizować blokady.
3. Dostosuj swoje pomysły pod warunki w jakich działasz. Nie wszystkie pomysły znalezione w książkach metodyków mogą zostać zrealizowane w każdej grupie. Co więcej w każdej klasie są różni uczniowie. Nie wszyscy muszą być zachwyceni nowymi pomysłami. Być może będą woleli pracować w tradycyjny sposób. Spróbuj z nimi to przegadać.
4. Ani uczniowie, ani rodzice, ani koledzy z pracy, ani (tym bardziej) dyrektor nie powinni zaskoczeni tym, że zaczniesz działać w niekonwencjonalny sposób. Poinformuj ich o swoich planach. Stwórz mądrą strategię komunikacyjną.
5. Po pierwsze przegadaj to z dyrektorem. Spróbuj uczynić z niego sojusznika zmian. Powiedz mu co szkoła może zyskać dzięki Twojej inicjatywie. Spraw, aby wziął część odpowiedzialności za podejmowane działania. Może akurat dostrzeże w tym korzyść. Bez jego poparcia będzie trudno działać w dłuższej perspektywie.
6. Przegadaj to z kilkoma nauczycielami, którzy mogą mieć podobne podejście, jak Ty. Spróbuj uczynić z nich sojuszników zmian. Jeśli masz wśród rodziców tych, którzy mają w grupie silną pozycję - spróbuj ich pozyskać. Powiedz, że zwracasz się właśnie do nich, bo cenisz ich opinię. Spróbuj uczynić z nich sojuszników zmian.
7. Zrób spotkanie dla rodziców. Poinformuj ich, co planujesz zrobić. Jasno. Jasno i precyzyjnie wyjaśnij kontekst działań, uzasadnij ich konieczność, uspokój, że nie naruszą one ogólnych zasad funkcjonowana szkoły. Odpowiedz na ich poczucie bezpieczeństwa.
8. Bądź świadomy nieuchronności oporu. Opór to naturalna reakcja na innowację. Zastanów się jakie mogą być argumenty przeciwników, z czego mogą wynikać i jako możesz na nie odpowiedzieć. Twórz atmosferę otwartości na obawy. Nie wyśmiewaj wątpliwości. Bądź zdolny na nie zareagować.
9. Nie udawaj, że wszystko pójdzie idealnie. Pokaż, że każda zmiana wiąże się z ewentualnymi zagrożeniami. Wyprzedź krytykę. Powiedz co może nie wyjść. To będzie dowodem, że jesteś świadomy i dobrze przygotowany. Takie zachowanie paradoksalnie wzbudza większe zaufanie niż przekonywanie, że wszelkie lęki są kompletnie nieuzasadnione. Co więcej, nawet jak nie wszystko wyjdzie odbiorcy nie będą mieli poczucia, że zostali oszukani.
10. Nie obrażaj się na świat, jeśli pomysł ze zmianą nie wyjdzie. Zastanów się, co następnym razem możesz zrobić inaczej.
--
Co byście dodali?
1. Zastanów się, co konkretnie chcesz zrobić. Jaki pomysł chcesz zrealizować. Rozważ, dlaczego akurat taki a nie inny. I czy jest on naprawdę zgodna z Twoją osobowością i preferowanymi stylami pracy. Nie rób czegoś tylko dlatego, że jest modne. Albo dlatego, że coś Cię zachwyciło na konferencji. Albo, że Tokarz o tym napisał na blogu.
2. Dobrze się przygotuj do wdrażania zmiany. Ludzi nie zawsze zachwyca zmiana. Musisz mieć dużo argumentów, aby uzasadnić potrzebę wprowadzenia nowego pomysłu. Zrób analizę ryzyka. Zastanów się co może nie wyjść. I co możesz zrobić, by zminimalizować blokady.
3. Dostosuj swoje pomysły pod warunki w jakich działasz. Nie wszystkie pomysły znalezione w książkach metodyków mogą zostać zrealizowane w każdej grupie. Co więcej w każdej klasie są różni uczniowie. Nie wszyscy muszą być zachwyceni nowymi pomysłami. Być może będą woleli pracować w tradycyjny sposób. Spróbuj z nimi to przegadać.
4. Ani uczniowie, ani rodzice, ani koledzy z pracy, ani (tym bardziej) dyrektor nie powinni zaskoczeni tym, że zaczniesz działać w niekonwencjonalny sposób. Poinformuj ich o swoich planach. Stwórz mądrą strategię komunikacyjną.
5. Po pierwsze przegadaj to z dyrektorem. Spróbuj uczynić z niego sojusznika zmian. Powiedz mu co szkoła może zyskać dzięki Twojej inicjatywie. Spraw, aby wziął część odpowiedzialności za podejmowane działania. Może akurat dostrzeże w tym korzyść. Bez jego poparcia będzie trudno działać w dłuższej perspektywie.
6. Przegadaj to z kilkoma nauczycielami, którzy mogą mieć podobne podejście, jak Ty. Spróbuj uczynić z nich sojuszników zmian. Jeśli masz wśród rodziców tych, którzy mają w grupie silną pozycję - spróbuj ich pozyskać. Powiedz, że zwracasz się właśnie do nich, bo cenisz ich opinię. Spróbuj uczynić z nich sojuszników zmian.
7. Zrób spotkanie dla rodziców. Poinformuj ich, co planujesz zrobić. Jasno. Jasno i precyzyjnie wyjaśnij kontekst działań, uzasadnij ich konieczność, uspokój, że nie naruszą one ogólnych zasad funkcjonowana szkoły. Odpowiedz na ich poczucie bezpieczeństwa.
8. Bądź świadomy nieuchronności oporu. Opór to naturalna reakcja na innowację. Zastanów się jakie mogą być argumenty przeciwników, z czego mogą wynikać i jako możesz na nie odpowiedzieć. Twórz atmosferę otwartości na obawy. Nie wyśmiewaj wątpliwości. Bądź zdolny na nie zareagować.
9. Nie udawaj, że wszystko pójdzie idealnie. Pokaż, że każda zmiana wiąże się z ewentualnymi zagrożeniami. Wyprzedź krytykę. Powiedz co może nie wyjść. To będzie dowodem, że jesteś świadomy i dobrze przygotowany. Takie zachowanie paradoksalnie wzbudza większe zaufanie niż przekonywanie, że wszelkie lęki są kompletnie nieuzasadnione. Co więcej, nawet jak nie wszystko wyjdzie odbiorcy nie będą mieli poczucia, że zostali oszukani.
10. Nie obrażaj się na świat, jeśli pomysł ze zmianą nie wyjdzie. Zastanów się, co następnym razem możesz zrobić inaczej.
--
Co byście dodali?
Tomasz Tokarz
Komentarze
Prześlij komentarz